Պետշինի հրաման № 3-Ա (1990)
«Կանաչ տնկարկների ստեղծման, պահպանման և խնամքի կանոններ» անվանումը կրող այս փաստաթուղթը հետխորհրդային տարածքում քաղաքային անտառաբուծության տեխնիկական հիմքն է։ Թեև այն ընդունվել է 1990 թվականին, դրա խիստ ագրոտեխնիկական չափանիշները՝ հողի նախապատրաստումից մինչև ոռոգման ժամանակացույցեր և էտի դասակարգում, տեխնիկապես գերազանցում են ներկայիս տարերային մոտեցումները: Այն լրացնում է տեղական օրենսդրության «բացակայող օղակը»՝ տալով խնամքի այն հստակ սահմանումները, որոնք հաճախ բացակայում են ժամանակակից կանոնակարգերում։
«Կանաչ Երևանի» համար սա կարևորագույն փաստարկ է։ Այն հստակ սահմանում է «սանիտարական» և «ձևավորող» էտի տարբերությունները, ինչը հակասում է Երևանում ներկայումս կիրառվող ծառերի ագրեսիվ գլխատմանը (տոպինգին)։ Հղում անելով այս ստանդարտին՝ մենք ապացուցում ենք, որ քաղաքապետարանի մեթոդները ոչ միայն էկոլոգիապես վնասակար են, այլև խախտում են կանաչապատման ընդունված մասնագիտական նորմերը, որոնք քաղաքային իշխանությունները պարտավոր են պահպանել։