Ծառերի խնամքի ժամանակակից չափորոշիչներ
Ինչի մասին է խոսքը: Սա անցում է ագրեսիվ հատումներից դեպի սաղարթի գիտական կառավարում։ Թեքված ծառերը հեռացնելու կամ դրանց գագաթները կտրելու փոխարեն՝ այս մոտեցումը ենթադրում է նրբանկատ էտ և ամրացման հատուկ համակարգերի կիրառում (ճոպաններ և հենարաններ)։ Այսպես մենք պահպանում ենք ծառի բնական տեսքը՝ միաժամանակ ապահովելով անցորդների անվտանգությունը։ Ծառը պետք է դիտարկել որպես երկարաժամկետ արժեք, այլ ոչ թե ժամանակավոր դեկորացիա։
Ինչու է սա կարևոր Երևանի համար: Մեր կիսաանապատային կլիմայում «թոփինգի» (ծառերի գագաթների համատարած հեռացման) պրակտիկան կործանարար է։ Մնացած բնափայտը ենթարկվում է արևային այրվածքների և սնկային հիվանդությունների, ինչը դանդաղորեն սպանում է ծառը ներսից։ Բացի այդ, թեքված ծառերի պարզունակ հատումը զրկում է մեր փոշոտ փողոցները հասուն ստվերից հենց այն ժամանակ, երբ դա ամենաշատն է պետք։ Երևանը չի կարող իրեն թույլ տալ կորցնել կանաչ ֆոնդը հնացած մեթոդների պատճառով, որոնք կենդանի ենթակառուցվածքը վերածում են վառելափայտի։
Չափորոշիչներ: Մենք կողմ ենք եվրոպական չափանիշներին համապատասխանող էտի կանոնների խիստ կիրառմանը։ Միջազգային լավագույն փորձը հստակ արգելում է գագաթների անխտիր հեռացումը։ Դրա փոխարեն պահանջվում է սաղարթի սանիտարական մաքրում և թեքված ծառերի կայունացում՝ դինամիկ ամրացման համակարգերի միջոցով։ Այս կանոնների ներդրմամբ մենք կերաշխավորենք, որ յուրաքանչյուր հասուն ծառ կշարունակի զովացնել մեր քաղաքն ու մաքրել օդը։
Ներկայիս իրավիճակը: Բույսերի խնամքի հաստատված ստանդարտ ներկայումս գոյություն չունի։ Միակ պաշտոնական փաստաթուղթը սահմանում է, որ որոշումները կայացվում են՝ հիմնվելով գլխավոր դենդրոլոգի կարծիքի վրա։ Նման մոտեցումը լայն հնարավորություններ է ստեղծում ամեն տեսակի սխալների և կոռուպցիոն ռիսկերի համար։